Sok z Czarnego Bzu

 

Dziki czarny bez zbieramy z dala od miasta, dróg i pól, 

na których mogły być stosowane opryski. 

Do spożycia (po przegotowaniu!) nadają się tylko dojrzałe, czarne owoce, 

te zielone należy usunąć, gdyż są trujące.

Do odcinania kiści z krzaka najlepiej sprawdzają się nożyczki.

Skład:

owoce czarnego dzikiego bzu

sok z cytryny (na 1L soku 1 cytryna)

coś do osłodzenia (cukier, ksylitol, syrop z agawy, miód... według uznania)

Kiście delikatnie płuczemy pod zimną wodą i 

za pomocą widelca ściągamy owoce wprost do garnka. 

Zalewamy wodą, tak żeby delikatnie przykryła owoce.

Gotujemy bez przykrycia na dużym ogniu przez około 15minut, 

tak żeby owoce popękały.

Studzimy i cedzimy przez drobne sito lub gazę oddzielając miąższ od soku.

(Miąższ możemy wykorzystać do zrobienia dżemu)

Sok doprawiamy świeżo wyciśniętym sokiem z cytryny i 

dowolną substancją słodzącą. 

(Wyjątkowo, nie-wegańsko użyłam miodu, 

gdyż ma to być sok na jesienno-zimowe wzmocnienie)

Przelewamy w słoiczki i pasteryzujemy.  

Jedną lub więcej buteleczek bez pasteryzacji 

możemy przechować w lodówce i zużyć w ciągu kilku dni.

Sok wykorzystujemy do rozcieńczania z wodą, dodajemy do herbaty lub polewamy nim desery.

Czarny bez to jedna z najstarszych roślin wykorzystywana do celów leczniczych w Europie. Owoce dzikiego czarnego bzu maja właściwości antyoksydacyjne i oczyszczają organizm z toksyn. Są bogate w witaminę A, C i witaminy z grupy B, żelazo, potas, sód i wapń, dzięki czemu pomocne są w zwalczaniu przeziębień i infekcji, przy których występuje gorączka. Wykazują również właściwości przeciwbólowe (bóle zęba i migreny).

Uwaga! Nie spożywać owoców na surowo, gdyż zawarte w nich sambunigryna i sambucybna, są substancjami  dla ludzi w większych ilościach trujące i powodują bóle głowy, nudności, wymioty, biegunkę. Wysoka temperatura, podczas ich gotowania, usuwa jednak właściwości toksyczne.

photo ©missfotografo.com